PALUNING ADIYAKSA

       PALUNING ADIYAKSA

Sakepel sisih kandele brengosmu

Netra sereng sajak kebak ing wibawa

Jubah ireng ing sarira

Kabeh ucapmu ditunggu kawula

Lakune ukum ana ing astamu

Jejeging adil kanggo negaramu

Nanging.....

Kabeh padha gawok penggalihe

Kabeh padha kuciwa atine

Nyatane putusaning adil ora gawe ati lega

Tatanan dadi muspra

Jejeging adil amung tiba ing samudana

Kawula malah tiba sengsara

Apa ora wedi bendune kang Maha Kuwasa

KATRESNAN SUCI

KATRESNAN SUCI

Esemu kang tansah ngujiwat

Legayeanmu kang merak ati

Solah bawamu tansah gawe lenaning ati

Sinaring netramu tansah nggubet ati

Obahing lathimu pindha tetembangan nggawa rasa

Dak enteni tekamu wong bagus

Dadiya gempalaning uripku

Dadiya mustikaning atiku

Dak sandhing linambaran katresnan  suci

Dak jaga kanthi sayekti

Murih lestari

Murih tansah keket jroning ati

Nganti pungkasaning urip iki

ATI SUWUNG

ATI SUWUNG

Wanci ratri

Wanci sepining ati

Mega mendhung padha kekuwung

Tumlawung suwung

Urip tanpa Gondhelan

Godhong kayu wis ora bisa ngguyu

Banyu wis ilang rasane

Lemah sajak  padha wegah

Nyawang kahanan kang sansaya bubrah

Manuk ocehan ora pamer swarane

Gegayuhan ilang pengarep-arepe

Kabeh ilang musna tanpa karana

Swasana endah dadi rusak

Ilang edi, ilang peni

Kang keri amung tangising ati

Nyuntak rasa nalangsa Ngarsane Gusti

Muga isih ana welas kang tumiba

Kangen..

             Kangen

Tak sawang indahing esemu

Kang gumantung ing angen-angenku

Nalika semiliring bayu

Kang nimbus pori-pori kulitku

Kekes…..

Tak sawang indahing netramu

Kang bening kaya banyu ing telaga

Adhem jroning kalbu

Nambah rasa kepang atiku

Kangen…

Ing wengi iki

Tak kirim kabar lewat cahyaning purnama

Kanggo ngudari rasa kangen

Kang suwe kapendhem

Merga kahanan kang ngalangi

Aku ora bisa ngudari

Ah…

Kapan aku bisa……..???

KUKUS

KUKUS

Dak sawang ulenge kukus marang mega

Mabur bareng angen-angenku

Ngambara liwat ndhuwuring mustaka

Nuntun gagasan kang tumlawung

Nadyan tanpa tujuan

Nadyan tanpa pangarep-arep kang mesthi

Ati iki isih ana pletiking asmara

Ati iki isih ana tetesing tresna

Kang sumimpen rapi ing tengahing kalbu

Dak gadhang isih ana gempalaning tresna

Kanggo tamba gorehing ati kang nandhang papa